Porada 3!

Wiem, wiem, że ciągle o coś pytam, ale chciałabym, żeby każdy kto czyta tego bloga był zadowolony. Jak uważacie- Viola ma się dowiedzieć teraz czy za kilka rozdziałów?

Porada nr. 2!

Czy chcielibyście żeby Angie zakochała się w Germanie i rozstała z Pablem?

Rozdział 5!

Kim jest ta pani?- zapytała zdzwiona Violetta.
Posłałam mamie błagalne spojrzenie. Kobieta zrozumiała moje intencje, bo na poczekaniu wymyśliła
- ,,Jestem mamą Angie i przyszłam po nią, bo powiedziała mi, że szuka to pracy"- odezwała się niepewnie. Viola najwyraźniej miała dobry dzień, bo łyknęła nasze wymówki i wróciła do pokoju. German posłał nam zdziwione spojrzenie.
Myślałem, że chcecie jej powiedzieć powiedział zdziwiony. Wytłumaczyłam mu, że nie jestem gotowa powiedzieć o wszystkim Violi.
Miesiąc później-
 Poszłam z mamą na kawę, bo uznała , że musimy porozmawiać. ,,Porozmawiać" znaczyło mniej więcej to, że mama mnie strofuje, a ja muszę się tłumaczyć. Usiadłyśmy przy stoliku i powiedziałam:
,,Mamo jeśli Violetta tak nagle dowie się, że jestem jej ciocią to nas znienawidzi".
Co powiedziałaś Angie- zapytała Violka?!

Rozdział 4!

-Kim ty jesteś?- zapytała
,,Jestem twoją ciocią"- niby takie łatwe zdanie, a tak trudno je powiedzieć. Zrozumiałam , że nie mogę powiedzieć jej tego tak prosto z mostu, bo znienawidziłaby Germana. Wobec tego postanowiłam skłamać. ,,Jestem twoją nową guwernantką"- powiedziałam.
- Miło mi Cię poznać.
Powiedziała powoli patrząc na mnie podejrzliwie. Po chwili milczenia odezwałam się - to ja pójdę do twojego taty wszystko z nim omówić. Ale gdy zeszłam na dół czekało mnie rozczarowanie... Mój misternie wymyślony plan o nie mówieniu nic Violi właśnie legł w gruzach. Otóż zobaczyłam moją ,,kochaną'' mamę, którą najchętniej w tym momencie bym udusiła. Właśnie zawzięcie wykrzykiwała do Germana różne okropieństwa, a ja stałam i myślałam o tym
co powinnam zrobić. Uznałam, że najlepiej będzie się wycofać. Rodzice zawsze mi mówili, że nie jestem zbyt zręczna i teraz ukazały się tego efekty. Cofając się w popłochu uderzyłam o szafkę ze zdjęciami i rozległ się straszliwy huk. Moja mama oczywiście mnie zobaczyła, a na domiar złego Violetta usłyszała co się dzieje i stanęła na ,,balkoniku".
- Co to za pani?

Porada!

Potrzebuję waszej porady! Mam pisać opowiadanie zgodnie z serialem (czyli tak, że Angie się nie przyznaje) czy według własnego pomysłu? Jak myślicie?

Rozdział 3!

W pewnym momencie potknęłam się, a złapał mnie jakiś mężczyzna, który wydawał mi się znajomy. W pewnej chwili przypomniałam go sobie- był to German były mąż Marii! Postanowiłam porozmawiać z nim o Violi- ich córeczce. ,,Witaj German" powiedziałam. Skąd pani wie jak się nazywam- zapytał nic nie rozumiejąc. Nie udawaj, że mnie nie poznajesz- odezwałam się oschle. To ja jestem Angeles! Już mnie nie pamiętasz? Gdzie jest Violetta- chcę się z nią zobaczyć- powiedziałam. Nie zobaczysz się z Violettą, bo nie mam pewności, że to ty. Możesz pracować dla jakiegoś chłopaka, który chce się z nią umówić- pieklił się w najlepsze. Nie wydaje Ci się, że wpadasz w paranoje? Zadam Ci parę pytań- obwieścił.
W którym roku urodziła się Viola?
- W 1999.
A w którym umarła Maria?
- W 2004.
Ups! No, to mam kłopot- pomyślał German. Jeśli ona rzeczywiście jest jej ciotką, a ja tak ją osądziłem  będzie wściekła.
No dobrze, chodźmy do mojego domu i przedstawię Ci Violettę. Jednak gdy weszliśmy do jego domu Viola nie chciała z nikim rozmawiać. Wobec tego cichutko weszłam po schodach, a potem bez pukania do jej pokoju.
- Kim ty jesteś? Zapytała