,,Jestem twoją ciocią"- niby takie łatwe zdanie, a tak trudno je powiedzieć. Zrozumiałam , że nie mogę powiedzieć jej tego tak prosto z mostu, bo znienawidziłaby Germana. Wobec tego postanowiłam skłamać. ,,Jestem twoją nową guwernantką"- powiedziałam.
- Miło mi Cię poznać. Powiedziała powoli patrząc na mnie podejrzliwie. Po chwili milczenia odezwałam się - to ja pójdę do twojego taty wszystko z nim omówić. Ale gdy zeszłam na dół czekało mnie rozczarowanie... Mój misternie wymyślony plan o nie mówieniu nic Violi właśnie legł w gruzach. Otóż zobaczyłam moją ,,kochaną'' mamę, którą najchętniej w tym momencie bym udusiła. Właśnie zawzięcie wykrzykiwała do Germana różne okropieństwa, a ja stałam i myślałam o tym
co powinnam zrobić. Uznałam, że najlepiej będzie się wycofać. Rodzice zawsze mi mówili, że nie jestem zbyt zręczna i teraz ukazały się tego efekty. Cofając się w popłochu uderzyłam o szafkę ze zdjęciami i rozległ się straszliwy huk. Moja mama oczywiście mnie zobaczyła, a na domiar złego Violetta usłyszała co się dzieje i stanęła na ,,balkoniku".
- Co to za pani?
mmm super rozdział + czekam na nexa.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam & zapraszam do siebie http://forevergermangie.blogspot.com